Ένας από τους κύριους πόρους που διαχειρίζεται ένα διευθυντικό στέλεχος είναι οι άνθρωποι. Αυτό που όλοι, στο φόρτο της δουλειάς, αμελούν είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν μόνο λογική, έχουν πρώτα και κύρια συναίσθημα, τους αρέσει να ζουν με φήμες και προκαταλήψεις, να κινητοποιούνται από την περηφάνια και την ματαιοδοξία τους.
Για κάθε διευθυντικό στέλεχος, η επιτυχημένη διοίκηση πρέπει να ξεκινάει πάντα με ερωτήσεις και στηρίζεται σε αυτές. Ερωτήσεις ενδοσκόπησης («Τι είναι αυτό που θα με παρακινούσε να τα δώσω όλα στη δουλειά μου;») αλλά και ερωτήσεις κατανόησης του «διοικούμενου πόρου» («Τι θα ήταν αυτό που θα παρακινούσε τους συνεργάτες/συναδέλφους/υφισταμένους μου να αυξήσουν την παραγωγικότητα τους;»). Ερωτήσεις που πρέπει να κάνει -ρητορικά- στον εαυτό του για να δώσει ουσιαστικές και σοβαρές απαντήσεις.
Ναι, είναι αλήθεια ότι ο κάθε εργαζόμενος είναι μοναδικός και ότι μοναδική πρέπει να είναι και η προσέγγιση του, ο ρόλος όμως του διευθύνοντος είναι να ανακαλύψει τα κίνητρα, τους τρόπους εκείνους που θα τον βοηθήσουν να δημιουργήσει ομάδα, να χτίσει ένα κοινό τόπο αναφοράς, και κατόπιν να εμπνεύσει την συνεργασία αντί να την απαιτήσει.
Υπάρχει συνταγή; Και ναι και όχι… Να θυμάστε:
- Εμπνεύστε αντί να δίνετε διαταγές
- Αντί να υποδεικνύετε, κερδίστε τους ανθρώπους στο δικό σας τρόπο σκέψης
- Βρείτε τον τρόπο να ξεκινήστε με ένα «μπράβο» και επιδοκιμάστε με ειλικρίνια
- Χτίστε ηθικό και κερδίστε την πίστη και την εμπιστοσύνη
- Κάντε ερωτήσεις αντί να δίνετε εντολές
- Δώστε στους ανθρώπους τη δυνατότητα να δουλέψουν για να χτίσουν τη φήμη τους